Zmarli w systemie rodzinnym.🔊
Jak pokazują ustawienia systemowe zmarli w systemie rodzinnym, mają taką samą rangę jak osoby nadal żyjące. Ich reprezentanci cierpią, kochają, radują się dokładnie tak samo jak reprezentanci żywych osób z rodziny.
Nie ma w tym nic dziwnego, gdy uwzględnimy, iż każdy system rodzinny opiera się na następujących zasadach: każdy ma takie samo prawo przynależności do systemu, w tym porządku nie ma różnicy pomiędzy pradziadkiem, który pił, bił i nie została nawet jedna fotografia po nim, a żyjącym wujkiem, znanym reżyserem, który jest chlubą rodziny. Obydwaj przynależą tak samo. Podobnie rzecz wygląda z prawem do miłości. Zarówno sprawcy jak i ofiary, ci z których rodzina jest dumna, i ci, o których się mówi to był zły człowiek chcą być kochani. Jeśli o nich zapomniano z powodu wstydu, bólu bo wiąże się z nimi tragiczne zdarzenie, zostały złamane dwa podstawowe porządki systemu rodzinnego i system będzie dążył do ich przywrócenia. Będą to pokazywali bardzo pięknie reprezentanci zmarłych w ustawieniu. Gdy to się stanie, gdy zatrzymana miłość popłynie do tych, którym jej odmówiono, gdy rodzina spojrzy z szacunkiem na los, który przypadł im w udziale, gdy matka przyjmie do serca abortowane dziecko, wychodząc ponad poczucie winy, gdy sprawca pojedna się z ofiarą,gdy wszyscy zajmą właściwe im miejsce w systemie rodzinnym zgodnie z hierarchią narodzin w rodzinie, wówczas reprezentanci zmarłych natychmiast reagują ulgą, często kładą się, zamykają oczy, mogą ze spokojem odejść do świata przynależnego zmarłym. Nie jest celem zmarłych niepokoić żywych, niosą oni jedynie informację o tym jak się ma struktura systemu rodzinnego.
Taką samą informację jaką np. pokazuje w systemie małe dziecko, które nagle ze słodkiego aniołka staje się nieznośnym ( i nie wynika to z naturalnych etapów rozwojowych dziecka). Obecność zmarłych w naszym życiu, co również potwierdzają ustawienia wynika często z faktu, iż to żywi nie chcą ich puścić, pomimo pozornie odbytej żałoby, mijających lat, bliskie osoby na poziomie głębszym, duszy nie zaakceptowały faktu, że ich np. mama, tata, dziecko są martwi. Cóż to oznacza?
Otóż trzymają ich ciągle jako żywych, nie godząc się na nową jakość ich egzystencji, i tu zupełnie nie chodzi o przekonania religijne. Ma to charakter braku akceptacji,tym samym wykluczania ich takimi jacy są obecnie w systemie.
Pewna kobieta, która tragicznie straciła ojca w wieku nastoletnim, brała udział w ustawieniu swojej córki. Ustawienie dotyczyło braku siły życiowej u córki. W trakcie ustawienia reprezentantka siły życiowej z reprezentacji pojęcia weszła w reprezentację ojca tej kobiety i choć zazwyczaj ustawienia odbywają się w milczeniu, reprezentantka ojca powiedziała do kobiety:
- Przepraszam, że to zrobiłem, przepraszam, że cię zostawiłem.
Kobietę te słowa bardzo poruszyły, gdyż jej ojciec popełnił samobójstwo.
Reprezentantka ojca jak i pozostali reprezentanci nie mieli pojęcia o tym fakcie z życia kobiety.
Po tych słowach, zmarły ojciec poczuł, iż nie ma już nic więcej tutaj do zrobienia i chciał odejść. Wręcz zobojętniał na to co się działo wokół. Natomiast kobieta nie chciała się z tym pogodzić. Już po ustawieniach, przez kilka dni czuła smutek i pustkę. Pojawiła się również złość na zaistniałą sytuację na ustawieniach.
Złość, że jej coś "zabrano". Te odczucia pokazały jej, że nigdy nie przyjęła ojca jako martwego. Potwierdził to również fakt, iż nie widziała ciała ojca, nie mogła więc przejść etapu przyjęcia. Przeszła go dopiero 20 lat później na ustawieniach.
W konsekwencji uwolniła ojca do świata zmarłych, a siebie do świata żywych.
Dlatego tak ważnym jest byśmy mieli świadomość, że tak jak my rośniemy dzięki
sile i wsparciu płynącym w naszym systemie od zmarłych bliskich, tak i oni czerpią od nas akceptację ich jako martwych i uwolnienie do śmierci.
WERSJA DO SŁUCHANIA
https://youtu.be/4B-lBCxvU3Y
